Τρέιλερ «Anemone»: Μια μεγάλη-μεγάλη επιστροφή - νεα , ειδησεις || cinemagazine.gr
7:00
22/8

Τρέιλερ «Anemone»: Μια μεγάλη-μεγάλη επιστροφή

Δύσκολο να αποφύγει κανείς τις υπερβολές, αλλά και γιατί να είμαστε φειδωλοί; 8 χρόνια μετά το «Phantom Thread» ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις ξανά μπροστά στην κάμερα (που κρατά ο γιος του).

Από τον Ηλία Δημόπουλο

Είναι μια οικογενειακή υπόθεση που θα φέρει πίσω τον Ντάνιελ Ντέι Λιούις. Διπλά εννοούμενη αφού η ιστορία της ταινίας είναι αυτή της επανασύνδεσης με τον αδελφό του (Σον Μπιν, θαυμάσια), μέσα από ένα παρελθόν σκοτεινό, τραυμάτων και ανείπωτων. Και είναι συνάμα οικογενειακή αφού την σκηνοθετεί ο γιος Ρόναν Ντέι Λιούις, με τον οποίον ο Ντάνιελ συν-συγγράφει - στο σεναριογραφικό του ντεμπούτο!

Κοντά τους έχουμε καστ που περιλαμβάνει την Σαμάνθα Μόρτον, μια σπουδαία κυρία της Υποκριτικής κι ας την έχουμε λησμονήσει, τον Σάμιουελ Μπότομλι, την Σοφία Όκλι-Γκριν και άλλους. Από το τρέιλερ συμπεραίνει κανείς τους χαμηλούς τόνους, ίσως τον μινιμαλισμό αλλά και το είδος του «κλειστού» δράματος που δεν φαίνεται να παρακαλά για εισιτήρια. Ωστόσο, να το πούμε, ο Ντέι Λιούις είναι μια παρουσία τόσο εκλεκτή και ακριβοθώρητη, ώστε ενδεχεται αυτοί «εκεί έξω» που δεν βγαίνουν για κανέναν λόγο πια προς αίθουσα μεριά, εδώ να κάνουν την εξαίρεση. Προφανώς δεν μιλάμε με όρους blockbuster, όμως κάπου εκεί στον Οκτώβριο που θα βγει δεν αποκλείεται μόνος του ο ηθοποιός να συνεγείρει και να θυμίσει το μεγάλο, σιωπηλό και ξεχασμένο κοινό που η σημερινή κατάσταση αψηφά. Μια κι έξω είναι βέβαια, αλλά έστω μια δήλωση παρόντος θα είναι μια ικμάδα παραδείσου αίθουσας όπως ήταν προτού ανοίξουν οι πύλες και ανάψουν οι οθόνες των κινητών. (Αυτονόητα το κινητό πρέπει να απαγορευθεί στις αίθουσες.)

Να πούμε ότι η ταινία θα προβληθεί πρώτα στην Νέα Υόρκη και το φεστιβάλ της - οπότε είθε οι πρώτοι επαγγελματίες θεατές να φανούν αντάξιοι, αν και δύσκολο όταν διαβάζεις εκεί έξω αυτά που διαβάζεις. Και ότι επίσης αυτή είναι η δεύτερη επιστροφή του ηθοποιού, μάς είχε κάνει άλλη μια νίλα το 1997 (με το έξοχο «Boxer» του Σέρινταν) το οποίο του γέννησε εξωκινηματογραφικές τάσεις (πήγε στην Ιταλία να μάθει τσαγκάρης) για να επιστρέψει 5 ολόκληρα χρόνια μετά με τις «Συμμορίες της Νέας Υόρκης». Όπου και μπορεί κανείς να δει την απόσταση ανάμεσα στο έντιμο σφίξιμο (ΝτιΚάπριο) και την (έστω πλακατζίδικη) ιδιοφυία.

Τρέιλερ, δεν περιγράφουμε άλλο: