Αφιέρωμα «Caught Stealing»: Πόσο θα συζητηθεί (και) φέτος ο Ντάρεν Αρονόφσκι;

Εκεί που έτεινε να περάσει στο ντούκου, Sony και Columbia έβαλαν το επικοινωνιακό χεράκι τους, Vanity Fair κινητοποιήθηκε και νάσου το «Caught Stealing» σε ένα επαρκούς μεγέθους αφιέρωμα στο περιοδικό, πασπαλισμένο με κάμποσες φωτογενείς εικόνες του.

Ο Αρονόφσκι, είναι αλήθεια, αισθάνθηκε λίγο μπλεγμένος μετά το «The Whale», καθώς όπως λέει ο ίδιος βρέθηκε πελαγωμένος να μην ξέρει ποιο είναι το επόμενο σχέδιο. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησε ότι ήθελε να ελαφρύνει το κλίμα - και να τονώσει την φιλμογραφία του, λέμε εμείς - και διεπίστωσε ότι διαβάζοντας το βιβλίο του Τσάρλι Χιούστον από το 2004 είχε βρει το θέμα και το κλίμα της επόμενης ταινίας του. Τι τον τράβηξε περισσότερο; Η εποχή (την οποία πήγε και δυο-τρία χρόνια πιο πίσω από το 2000 του βιβλίου), ο χώρος (το East Village), η ατμόσφαιρα, η ανάμνηση των δικών του χρόνων στις ίδιες γειτονιές.

«Η πλάκα είναι», λέει «ότι όλοι οι κάτοικοι του East Village πιστεύουν ότι ο χώρος του ανήκει, πράγμα περίεργο διότι πιστεύω ότι ανήκει σε εμένα». Κι από κει παίρνει αμπάριζα ενθυμούμενος ότι όλοι το αγαπούσαν τότε γιατί εκεί σέρβιραν αλκοόλ σε ανήλικους, γιατί εκεί διέπρατταν όποια σαχλαμάρα τους κατέβαινε, γιατί εκεί ήταν το μέρος μιας νιότης, οι Δίδυμοι Πύργοι έστεκαν ακόμη, κάμερες δεν υπήρχαν παντού, η αθωότητα δεν ήταν μια λέξη, ήταν μια εποχή. Και σήμερα πάντως πήραν γρήγορα μια γεύση του περιβάλλοντος, όταν σε ένα γύρισμα στις γειτονιές σε κάποια φάση η προσωπική βοηθός του νόμιζε ότι την πιτσίλαγε ένας κλιματισμός για να γυρίσουν κατά πάνω και να δουν μια ωραία ολόγυμνη τύπισσα που την κατούραγε.

Κάπως έτσι δένεται το συνεργείο.

Στην ταινία ο Όστιν Μπάτλερ παίζει έναν πρώην αθλητή του οποίου η ζωή πάει θεόστραβα όταν μπλέκει σε μια ιστορία με ντόπιους γκάνγκστερ, χαμένα λεφτά, σοβαρά λεφτά και μεγάλη φασαρία. Ο Αρονόφσκι το εννοεί σαν ένα ελαφρύ crime για να ξεσκάσει και να νοσταλγήσει με την ησυχία του, ο Μπάτλερ αρχικά δεν θεώρησε και πολύ ελαφριά αυτά που περνά ο χαρακτήρας του. Έχει πάντως Ζόι Κράβιτς δίπλα του για να αντέξει. 

Κι έχει και τις δικές του παιδικές αναμνήσεις από όταν ήταν 11-12 χρονών και κάποιος τον προέτρεψε να δει το «Requiem For a Dream» (11-12, ακόμα κι ο Αρονόφσκι εκπλήσσεται), έπαθε την πλάκα του και κάπου εκεί το σπέρμα της σημερινής συνεργασίας είχε φυτευθεί.

Στην ταινία παίζουν ακόμα οι Ρετζίνα Κινγκ - για την οποία ο Μπάτλερ έχει μόνο ύμνους - ο Γκρίφιν (φέκιν) Ντιουν, ώστε να δικαιολογηθεί και ένα «After Hours» vibe που ο Αρονόφσκι (φιλόδοξα) έχει στο μυαλό του, ενώ ήδη γελάμε από τις αναφορές στο πόσο έδεσαν οι Λιβ Σράιμπερ και Βίνσεντ Ντ' Ονόφριο, στους ρόλους δύο αδελφών-ορθόδοξων Εβραίων, που δείχνουν κύριοι και ευγενείς κι ωραίοι, αλλά είναι μάλλον προς το εγκληματίες. Ο Αρονόφσκι λέει ότι τους τράβαγε και εκτός γυρισμάτων γιατί οι δυο τους έδεσαν τόσο που κάθε τους φραστική ανταλλαγή ήταν «κωμικό χρυσάφι». 

Αυτά και άλλα πολλά μπορείτε να βρείτε στο VF, εδώ, μέχρι τότε ιδού και μερικές φωτογραφίες που διανθίζουν τις ελπίδες μας ότι ο Αρονόφσκι μπορεί πράγματι να κάνει χιουμοριστική, offbeat ταινία και να αναζωογονήσει την καριέρα του γιατί με «The Whale» δουλειά δεν γίνεται.

H ταινία προγραμματίζεται για τις ΗΠΑ στις 29 Αυγούστου.