Πήραν το μήνυμα; Ντίσνεϊ και Μάρβελ αναπροσαρμόζονται, νέες ημερομηνίες για «Doomsday» και «Secret Wars»

Χρειάστηκε πολύ. Η λόξα (που έγινε κυρίως ρεύμα) των υπερηρώων είναι σε άμπωτη, οι ταινίες έπεσαν σε ποιότητα (ευφημισμός αυτό), ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται τόσο πλέον, οι ήρωες ανανεώθηκαν, δεν έχουν όμως το έρμα των προκατόχων τους και, το σημαντικότερο ίσως, ο 15χρονος του 2008 (αν σημειώσουμε τότε την αρχή, ειδάλλως πάμε στον «Spider-Man» του 2002) είναι πια...ηλικιωμένος άνθρωπος, μάλλον θα λέει στα παιδιά του «στα χρόνια μου οι σούπερ ήρωες ήταν καλύτεροι» και τα τοιαύτα.

Δεν χρειάστηκε (πάρα) πολύ. Το Στούντιο του Ποντικιού, ο βασικός εξαγωγέας «ψυχαγωγικής» αμερικανοκουλτούρας εδώ και δεκάδες χρόνια, αλλά καταιγιστικός παράγοντας τα τελευταία σχεδόν 20, πήρε το σήμα. Οι ταινίες πρέπει να αραιώσουν, πρέπει να καλυτερέψουν, και η στρατηγική και η τακτική πρέπει να διαφοροποιηθούν. Και βασικά πρέπει να παίξουμε λίγο άμυνα, μετά από την -είπαμε- καταιγιστική επίθεση που ξέχασε να λογαριάσει τον μόνο πραγματικό αντίπαλο αυτού του καπιταλισμού, τον κορεσμό της αγοράς. Από ένα σημείο και πέρα, όσο και να χτυπιέσαι, δεν υπάρχει χώρος για παραπάνω. Γκώσαμε, in other words.  

Έτσι λοιπόν, η νέα, πιο «αμυντική», τακτική αποφάνθηκε: Το «Doomsday» (μα δεν ακούγεται έξοχα προφητικό;) πάει περίπου επτά μήνες πίσω (από τον Μάιο του 2026 στον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, και το «Secret Wars» από τον Δεκέμβριο του 2027 στον Μάιο του ίδιου έτους). Ως Avengers και οι δύο ταινίες είναι ναυαρχίδες του στόλου. Πρέπει να προστατευθούν από το κρατίδιο της Marvel, πρέπει πάση θυσία αν όχι να καταφέρουν αυτά που κατάφεραν οι πρόγονοί τους (δεν υπάρχει η παραμικρή πιθανότητα με βάση το σημερινό τοπίο) τουλάχιστον να κρατήσουν έναν θόρυβο ψηλά - και να μην χάσουν λεφτά. Μετά, αναλόγως και του αποτελέσματος, ή που θα πεθάνουνε ήσυχα-ήσυχα σε μια γωνιά της βιομηχανίας, ή που θα επιχειρήσουνε μια Ελ Σιντ εκστρατεία μπας και αναζωπυρωθεί το ενδιαφέρον με κάτι όμως πια πολύ διαφορετικό. Πόσο εφικτά είναι αυτά τα πράγματα αυτοί ξέρουν καλά - και ο κόσμος τους καλύτερα. Κατά τα φαινομενα το σινεμά των στούντιο έχει ανασκούμπωμα εμπρός του, πρέπει να διαλέξει αν θέλει να ζήσει με ή χωρίς τους σούπερ ήρωες και βασικά αν θα ψάξει να βρει την επόμενη μυθοποιία του, θα περάσει μια δημιουργική αγρανάπαυση, ή θα πάει τελικά να αναπαυθεί μια και καλή σε ένα κοιμητήριο ψυχαγωγίας για πολύ-πολύ καιρό, ίσως για πάντα.

Προς επίρρωση των παραπάνω έχουμε και μια πρωτοφανή αραίωση εξόδων ταινιών του διευρυμένου σύμπαντος και μάλλον αρκετές ακυρώσεις αφού ταινίες καταχωρημένες ως άτιτλα MCU σχέδια μετονομάζονται σε άτιτλα Disney σχέδια. Ίσως δεν λέει κάτι αυτό, στην Ντίσνεϊ μάλλον περιμένουν πώς θα πάνε οι Αvengers. Έτσι, πάντως, το 2026 περιέχει μόνο δύο τίτλους, το «Doomsday» και τον «Spider Man: Brand New Day», ενώ από το φετινό «The Fantastic 4: First Steps» (25 Ιουλίου) μέχρι τον προαναφερθέντα Σπάιντερ-Μαν (Ιούλιος 2026) δεν θα υπάρξει δράμι υπερηρωικότητας, το μεγαλύτερο διάστημα από το 2019-2021 (ξανά Σπάιντερ Μαν από Black Widow τότε), τότε όμως λόγω Covid.

O Μπομπ Άιγκερ, Νο.1 της Ντίσνεϊ, έδωσε την αναφορά του στους μετόχους, τους πραγματικούς ρυθμιστές του τι βγάζει πια το Χόλιγουντ, λέγοντας ότι «χάσαμε την εστίασή μας κάνοντας υπερβολικά πολλά», αναφερόμενος τόσο στις υπερπαραγωγές, στην φασαρία ανάμεσα αλλά και στις ενδιάμεσες τηλεοπτικές σειρές. «Πρέπει να συμμαζευτούμε και να εστιάσει η Μάρβελ πολύ παραπάνω στις ταινίες. Πιστεύουμε αυτό θα επιφέρει καλύτερη ποιότητα.» Βέβαια όταν έχεις προπονήσει τον κόσμο σου σε ταινίες «εξυπηρέτησης φαν χρέους», η «ποιότητα» δεν είναι το ζητούμενο πια από τους ακολούθους σου. Το παιχνίδι σε αυτό το μέγεθος άλλαξε, το σινεμά πληγώθηκε, η κουβέντα περί ποιότητας (και ειδικά προς...μετόχους) είναι μια κουβέντα στην οποία δεν μιλάμε όλοι για το ίδιο πράγμα.