Ως «μια τρελή κωμωδία καταστροφικών διαστάσεων» περιγράφει ο Ινιάριτου την ταινία του με τον Τομ Κρουζ

Μόλις τέλειωσαν τα γυρίσματα του «Judy» (τίτλος εργασίας), της ήδη πολυαναμενόμενης - και σίγουρα αξιοπερίεργης - ταινίας του Αλεχάντρο Ινιάριτου με τον Τομ Κρουζ. Και ο ένας έχει ξανακάνει αγγλόφωνες ταινίες (και δη με σταρ) και ο άλλος έχει πλήρες παλμαρέ συνεργασιών με «υπογραφές», υπάρχει όμως ένα «αλλά». Ο πρώτος είναι σε σκληρό ντεφορμάρισμα, δεν λέμε από πότε να μην φανούμε προβοκάτορες (είναι όμως από παλιά) και ο δεύτερος έχει καιρό να αφεθεί (ή να κάνει ότι αφήνεται) πηλός στα χέρια ενός εγνωσμένου μάστορα. Οι δηλώσεις του Μεξικανού από τις Κάννες, όπου παρευρέθηκε για τον εορτασμό 1/4 του αιώνα «Amores Perros», δεν βοηθούν:

«Αυτή είναι μια τρελή κωμωδία καταστροφικών διαστάσεων. Με κάνει να γελάω κάθε μέρα. Το εύρος που ανακάλυψα κάθε μέρα δουλεύοντας με τον Τομ μού είναι πρωτοφανές ως σκηνοθέτη. Εντυπωσιάστηκα γ@μημένα πολύ και ευτυχώ. [...] Δίνει τα πάντα του. Βγάζει ένα απίστευτο πάθος. [...] Είναι βάναυση κωμωδία. Είναι τρελή κωμωδία περί της ανθρώπινης φύσης. Είναι τρομακτική και αστεία. Αρχίζω μοντάζ την ερχόμενη εβδομάδα [...] Ήταν ένα πολυ προκλητικό γύρισμα [σ.σ. λέει φιλμ πρέπει να εννοεί γύρισμα], θα δείτε. Είναι πολύ οριακό για πολλά πράγματα», κλείνει ο Ινιάριτου - και του βελτιώνουμε (μάλλον!) σε αρκετά σημεία τα αγγλικά του.

Ο Κρουζ ηγείται ενός τρελού καστ (Σάντρα Ούλερ, Τζέσι Πλέμονς, Ριζ Άχμεντ, Τζον Γκούντμαν, Μάικλ Στούλμπαργκ - ω θεοί!) με προγραμματισμένη ημερομηνία την 2η Οκτωβρίου του (διαβολικού όπως λέμε συνέχεια) 2026. Δεν υπάρχουν γνωστές λεπτομέρειες και δύσκολα θα ξεαθαρίσει το τοπίο σε λιγότερο από έναν χρόνο. Αν ποντάρει κανείς κάπου, σχετικά ορθολογικά, είναι στο ένστικτο και την πίστη του Κρουζ φυσικά, όχι στην μεγαλοπάθεια (sic) του Ινιάριτου ο οποίος μοιάζει να βρίσκεται σε απώλεια ψυχραιμίας. Μακάρι να κάνουμε λάθος και να είναι θαυμάσιος, δικαιολογημένος ενθουσιασμός. Πάντως αμοντάριστη ταινία, δεν είναι ταινία.

Στο σενάριο μαζί με τον Μεξικανό είναι οι Νίκολας Τζιακομπόνε, Αλεξάντερ Ντινελάρις και Σαμπίνα Μπέρμαν, οι δύο πρώτοι οσκαρούχοι και βετεράνοι του σύμπαντος Ινιάριτου από το «Birdman». Ακόμα καλύτερα επιστρέφει και ο Εμάνουελ Λουμπέτζκι, επίσης σταθερός διευθυντής φωτογραφίας του σκηνοθέτη, αλλά απών από το «Bardo» που για τους πιο πολλούς είναι το στέμμα όλων αυτών που δεν πάνε ρολόι για τον πεντάκις (!) οσκαρούχο δημιουργό - η μία είναι για special achievement.

«Αναμένουμε» είναι λίγο.