20 χρόνια μετά το «Περηφάνια και Προκατάληψη» η Κίρα Νάιτλι στοχάζεται πάνω στην καριέρα της

Μόλις στα 40 της η Κίρα Νάιτλι έχει ήδη πίσω της μια καριέρα κοντά 25 πρωταγωνιστικών ετών. Όπως συμβαίνει με τους ηθοποιούς ο χρόνος βαραίνει πολλαπλά, υπάρχει ήδη μια αισθηση «βετεράνου» πάνω της, παρότι όπως θέλουμε πάντα να πιστεύουμε the best is yet to come, έστω και στους χαλεπούς καιρούς που διάγουμε.

Η ίδια μια φορά, παρότι σε κλασικό ανασφαλές «mode ηθοποιού», μιλά στο Vanity Fair (μαζί με την Ρόζαμουντ Πάικ, έπαιζαν παρέα) γιορτάζοντας τα 20 χρόνια του «Περηφάνια και Προκατάληψη», της πρώτης της συνεργασίας με τον Τζο Ράιτ, με τον οποίον αργότερα θα γνώριζε ακόμα μεγαλύτερα ύψη («Atonement» και «Anna Karenina» - εντάξει αυτό έπασχε αλλά η ίδια ήταν καλή παρότι, εκτιμά κανείς, δεν είναι το φόρτε της ανάλογο ρεπερτόριο).

H Kίρα θυμάται την βαναυσότητα των κριτικών με τους «Πειρατές της Καραϊβικής», με το δεύτερο «επεισόδιο» της σειράς ταινιών να βγαίνει στον ίδιο διάστημα με την μεταφορά της Τζέιν Όστεν. Θυμάται να την βλέπουν σαν τραγική ηθοποιό, ήδη (θυμάται) από το «Bend it Like Beckham» και ακριβώς την ίδια χρονιά να είναι υποψήφια για Όσκαρ με την ταινία του Ράιτ. «Στο 21χρονο μυαλό μου δημιούργησε κάμποση σύγχυση», λέει. «Όλες οι φωνές της αυτο-αφισβήτησης είναι τόσο ηχηρές όταν είσαι έφηβη ή 20άρα. Σήμερα βέβαια, με περισσότερη εμπειρία λες στον εαυτό σου 'ξέρεις κάτι, είναι οκ. Ίσως δεν είναι αυτή η καλύτερη μέρα αλλά αύριο ίσως είναι καλύτερα και θα προσπαθήσω όσο μπορώ.'»

Υπάρχει βέβαια και άλλη ανάγνωση, ψυχραιμότερη, της πλευράς του θεατή. Είναι τίμια παρουσία η Κίρα, φέρει μια ειδική κομψότητα ήδη από την νεανική της εποχή (που δεν έχει και λίγες αξιόλογες ταινίες), χαρακτηριστικά που σήμερα ψάχνεις με το κιάλι. Αυτό που είναι ατυχές είναι ότι είτε λόγω συνθηκών (δηλαδή προτάσεων), είτε λόγω συμπτώσεων, είτε βέβαια και λόγω εποχής, τα τελευταία χρόνια έχει αραιώσει ύποπτα τις εμφανίσεις της.

Εδώ η ευχάριστη, αβρή συνομιλία της με την Πάικ: