Θριαμβευτική υποδοχή του Τζαφάρ Παναχί κατά την επιστροφή του στο Ιράν

Διαβάζουμε στην «Guardian» τα περί της θριαμβευτικής υποδοχή του φοινικοστεφούς Τζαφάρ Παναχί στην χώρα του. Δυσκολευόμαστε ομολογουμένως να μοιραστούμε την νικηφόρα αισιοδοξία της εφημερίδας, αν και δεν μπορεί παρά να συγχαρεί κανείς τον δημιουργό όχι μόνο για τη νίκη του με το «It Was Just an Accident», όσο και για τον συμβολισμό της και την ατρόμητη στάση του να επιστρέψει στην χώρα που στο παρελθόν τον έχει εξοστρακίσει, φυλακίσει και βασανίσει.

Έχει αλλάξει κάτι στο Ιράν; Όχι απ' όσο γνωρίζουμε. Οι αναφορές μιλούν βέβαια για επευφημίες κατά την υποδοχή του σκηνοθέτη, για «woman, life, freedom» ιαχές που υπενθυμίζουν τα γεγονότα διαμαρτυρίας προ δύο ετών. Ο Μεχντί Ναντέρι, επίσης Ιρανός δημιουργός, έφτασε να γράψει ενθουσιασμένος «φρέσκο αίμα στις φλέβες του ιρανικού ανεξάρτητου κινηματογράφου».

Από την άλλη βέβαια τα κρατικά Μέσα τήρησαν στάση χλιαρή για τον πρώτο Χρυσό Φοίνικα της χώρας από το 1997 και την «Γεύση του Κερασιού» του Αμπάς Κιαροστάμι. Ούτε μεγάλη κάλυψη, ούτε επευφημίες από αυτή την πλευρά. Αντιθέτως υπήρξε και μια διπλωματική αναστάτωση όταν ο πρέσβης του Ιράν στην Γαλλία δήλωσε ότι «δεν είμαι εξπέρ στα της τέχνης, αλλά πιστεύουμε ότι τα καλλιτεχνικά γεγονότα εν γένει δεν πρέπει να γίνονται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης». Ψύχραιμη μεν, ενδεικτική δε αντίδραση.

Το γαλλικό φεστιβάλ έκανε την -εκ του ασφαλούς- πολιτική του δήλωση βραβεύοντας την ταινία, μένει να δούμε εάν ο Τζαφάρ Παναχί «ξέρει κάτι» και δι' αυτού σηματοδοτεί μια αλλαγή της ατμόσφαιρας στην ιστορική ασιατική χώρα. Ελπίζουμε, κατ' ελάχιστον, να μην το ξαναπληρώσει ακριβά. Δεν θα είναι ένα απλό ατύχημα.