Σε μια ακόμα απολαυστικά ελευθερόστομη συνέντευξή του, ο Βρετανός σκηνοθέτης δηλώνει ότι δεν πρόκειται να ασχοληθεί ξανά με το franchise και ανατρέχει στην ιστορία του.
Ο Ρίντλεϊ Σκοτ έπιασε το peak στην αρχή της καριέρας του. Στη συνέχεια, θες η πίκρα για την υποδοχή και την εισπρακτική πορεία του «Blade Runner», θες οι μάχες με το στούντιο για το cut της ταινίας, νιώθεις ότι δεν υπάρχει επιμέλεια ανάλογη, νιώθεις μια σχετική βιασύνη και τον ίδιο να παίρνει τα πράγματα λίγο στην πλάκα – μια προσέγγιση που, με το κατάλληλο υλικό, μπορεί να μας δώσει μια camp απόλαυση, ομολογούμένως. Φυσικά, δεν έχασε τις ικανότητες του στο worldbuilding ο άνθρωπος, αλλά νιώθεις ότι τον αφορά σχεδόν αποκλειστικά αυτό και ότι το περιεχόμενο επαφίεται στον σενάριο και στις υποδείξεις του. Όπως και να’χει, ο Σκοτ μας έδωσε (και) το «Άλιεν» και πρόσφερε στους Θεόυς της κινηματογραφικής βιομηχανίας ένα αειθαλές franchise.
Από παλιά δεν μασούσε τα λόγια του ο Σκοτ, ωστόσο τα τελευταία χρόνια η ελευθεροστομία του έχει διευρυνθεί και οι συνεντεύξεις του δεν είναι ποτέ βαρετές. Σε μια τέτοια το δημοσιογραφικό team του Screenrant τον ρώτησε για ενδεχόμενη εμπλοκή του σε νεότερη ταινία «Άλιεν» και ήταν κατηγορηματικός. «Εξαπλώνεται σαν την πανούκλα το franchise, αλλά όχι. Πραγματικά όχι. Ένιωσα πως είχε εξασθενήσει μετά την τέταρτη ταινία. Νομίζω πως το δικό μου ήταν και γαμώ, και του Τζέιμς ήταν καλό και τα υπόλοιπα δεν ήταν τόσο καλά.
Στη συνέχεια δικαιολόγησε την επιστροφή του στο franchise με τον «Προμηθέα» και το «Covenant»:
«Σκέφτηκα τότε ότι αυτό είναι το τέλος ενός franchise που θα έπρεπε να είναι τόσο σημαντικό όσο το αναθεματισμένο το Star Trek ή το Star Wars, το οποίο θεωρώ φαινόμενο. Τουλάχιστον, πιστεύω ότι το πρώτο του Τζορτζ ήταν θεμελιώδες, όσο το 2001 Για μένα, δηλαδή, ήταν εξίσου σημαντικό για τη γλώσσα του κινηματογράφου και το πού μπορεί να πάει μετά.. Όχι τυχαία, έναν χρόνο μετά μου προσφέρθηκε το Άλιεν και ήμουν η πέμπτη επιλογή. Ξέρετε, μου αρέσουν και με συναρπάζουν τα κόμικς. Και ο καλύτερος στον κόσμο τότε ήταν μάλλον ο Ζαν Ζιρό, γνωστός ως Moebius. Μιλάμε για ιδιοφυΐα. Χάζευα, λοιπόν, τα έργα του, και ξαφνικά μου προσέφεραν το Alien από το πουθενά. Και επειδή ο σχεδιασμός είναι στο αίμα και στο DNA μου, ήξερα ακριβώς τι να κάνω. Αλλά ήμουν η πέμπτη γαμ****νη επιλογή. Ένας Θεός ξέρει γιατί πρόσφεραν το Άλιεν στον Ρόμπερτ Άλτμαν. Ο Άλτμαν τους είπε "με κοροϊδεύετε; Δεν πρόκειται να κάνω εγώ αυτό το πράγμα," ενώ εγώ τους είπα "με κοροϊδεύετε; Πρέπει να το κάνω εγώ αυτό το πράγμα," γιατί αγγίζει και πλησιάζει το Ηeavy Μetal (σ.σ. οι συντάκτες του Screen Rant νόμισαν ότι αναφέρεται στη μουσική και το έγραψαν με μικρά γράμματα, ενώ, βάσει του context, ο Σκοτ εμφανώς αναφέρεται στο δημοφιλές κομιξάδικο περιοδικό της εποχής).
Έτσι ξεκίνησα λοιπόν και μετά το franchise πέθανε. Χρόνια αργότερα, είπα ότι θα το αναστήσω .Ο Ντέιμον Λίντελοφ κι εγώ καθίσαμε και σκαρώσαμε το Prometheus από την αρχή. Το κοινό φάνηκε να το υποδέχεται θετικά και να θέλει περισσότερο, οπότε σκέφτηκα πρέπει να απογειωθεί. Αλλά κανείς δεν ερχόταν να το κάνει και προχώρησα ξανά και γύρισα το Alien:Covenant και δούλεψε κι αυτό. Νομίζω ότι έκανα αρκετά, δεν ξέρω πού πηγαίνει τώρα», καταλήγει ο Σκοτ.
Θα παρατηρήσατε ότι δεν είπε κουβέντα για τον Φέντε Άλβαρες κι ας πάλευε ο σκηνοθέτης να πείσει ότι έχει την ευλογία του και πόσο πολύ του άρεσε όταν του το έδειξε, πράγματα που ο Σκοτ δεν είπε ποτέ δημοσίως. Kαι όλοι ξέρουμε ότι άμα ο Βρετανός θέλει πραγματικά να στηρίξει κάτι, θα μιλάει επί ώρες γι’ αυτό.