Κινηματογραφικές εισπνοές: Τρέιλερ της νέας ταινίας της Ίλντικο Ενιέντι, «Silent Friend»

Eν μέσω ιαχών, αλληλοκατηγοριών, σοσιομιντιακών ύβρεων και μιας ίσως πικρής επίγευσης που αφήνει μια γιορτή Τέχνης και δημιουργών που θεωρητικά είναι ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ, έρχεται ένα κόπασμα. Κάπου σε αυτό εμπίπτει η Ουγγαρέζα Ίλντικο Ενιέντι, η γυναίκα που έκανε κάποτε το «Ο Εικοστός Αιώνας μου», ή πιο πρόσφατα το μαγεμένο «Η Ψυχή και το Σώμα» - ή και το «Η Ιστορία της Γυναίκας μου», που τόσο απογοήτευσε τους κριτικούς των Καννών τέσσερα χρόνια πριν. Άλλοι δεν καταλάβαμε την απογοήτευση. Φέτος έφερε το «Silent Friend» στην Βενετία, με την Λεά από την «Ιστορία της Γυναίκας μου» και τον μεγάλο Τόνι Λουνγκ, που αρκεί να διαβάσεις το όνομά του για να αισθανθείς μια ευφορική, ανακουφιστική ασφάλεια στο έργο που θα δεις. Αισθήματα που επαληθεύονται στα μονόλεπτα αποσπάσματα που παραθέτουμε και αναμένονται να επιβεβαιωθούν όταν με το καλό δούμε και το έργο.

Φαινομενικά κόντρα σε όσα περί ύβρεων γράφαμε παραπάνω, η Ενιέντι έχει έρθει με μια ταινία τριών ιστοριών σε διάρκεια 147 λεπτών και ενός αιώνα που παρακολουθεί εμάς και την σχέση μας με την φύση, τα φυτά, τα ζώα και τους (συν)ανθρώπους: Στα 1908 η Γκρέτε (Λούνα Βέλντερ, τιμήθηκε στο φεστιβάλ ως Καλύτερη Νέα Ηθοποιός) επιδιώκει είσοδο στο τμήμα της Βοτανολογίας και το φύλο της είναι εμπόδιο στην πατριαρχική κοινωνία. Το 1972 η Γκούντουλα (Μαρλέν Μπούροβ) διεξάγει ένα πείραμα πάνω στο τι αισθάνονται τα φυτά. Και το 2020 ο καθηγητής Γουόνγκ (Λουνγκ), ένας λαμπρός νευρολόγος, στο ίδιο εκπαιδευτικο ίδρυμα, υποψιάζεται συσχετισμούς ανάμεσα σε αυτά που φαίνονται και σε όσα μένουν αόρατα. Αποφασισμένος να τους αποδείξει αποζητά την επίβλεψη μιας διεθνούς φήμης βοτανολόγου (Σεντού) ώστε να αποδείξει την θεωρία του. 110+ χρόνια, μια σειρά ανθρώπων, χαρακτήρων και μεταξύ τους σχέσεων σφραγίζουν την ιστορία του φιλμ. Κάποιος θαυμαστός μεταξύ τους δεσμός μένει να αποκαλυφθεί. 

Ιδού τρέιλερ, ακολουθούν και σύντομα αποσπάσματα του έργου, μια ταινία που περιμένουμε πολύ.