Ο Τομ Κρουζ αποκαλύπτει πώς πήρε τον ρόλο στον «Άνθρωπο της Βροχής»

Με δεδομένη την κυκλοφορία του τελευταίου κεφαλαίου των «Επικίνδυνων Αποστολών», αναπόφευκτα το πρόσωπο του Τομ Κρουζ θα μονοπωλήσει την ειδησεογραφία και το newsfeed σας. Στη συνέντευξη που έδωσε στο BFI, στο πλαίσιο του αφιερώματος που πραγματοποιεί το βρετανικό ινστιτούτο στη φιλμογραφία του, ο Κρουζ μοιράστηκε κι ένα ανέκδοτο για το πώς πήρε έναν από τους χαρακτηριστικότερους ρόλους της πρώτης περιόδου της καριέρας του, εκείνον στον «Άνθρωπο της Βροχής».

«Ήταν 1984 και ήμουν με την αδερφή μου στη Νέα Υόρκη σε ένα εστιατόριο. Και έρχεται λοιπόν ο Ντάστιν Χόφμαν για να παραλάβει μια παραγγελία για το σπίτι. Και η αδερφή μου αναφώνησε “κοίτα, ο Ντάστιν Χόφμαν”. Και γυρίζω και τον βλέπω, φορούσε ένα καπέλο, ήταν την περίοδο που έπαιζε στον Θάνατο του Εμποράκου. Η αδερφή μου είπε αμέσως ότι πρέπει να πάω να του μιλήσω κι εγώ της απάντησα ότι δεν υπάρχει περίπτωση να τον ενοχλήσω. Εκείνη επέμενε, μου είπε “τον ξέρεις, ξέρεις τις ταινίες του” και ήταν τελείως έξω από τον χαρακτήρα της αυτό που έκανε, ποτέ δεν υπήρξε τόσο επίμονη. Για ακόμα μια φορά αρνήθηκα και τότε μου έδωσε τελεσίγραφο. Μου ξεκαθάρισε ότι, αν δεν τον προσεγγίσω εγώ, τότε θα πάει εκείνη και θα του πει ποιος είμαι. Κι εγώ αποκρίθηκα “μην το κάνεις αυτό, σιγά μην ξέρει ποιος είμαι, θα ξεφτιλιστούμε”. Τελοσπάντων, επειδή επέμενε τόσο, σηκώθηκα, τον πλησίασα δειλά και ψέλισσα ένα “κύριε Χόφμαν με συγχωρείτε”. Πριν προλάβω να ολοκληρώσω την φράση μου τον βλέπω να χαμογελά και να λέει δυνατά “Kρουζ”. Tελικά μάς πρόσφερε εισιτήρια για την παράσταση και μας προσκάλεσε μετά στα καμαρίνια. Εκεί, πάνω στην κουβέντα, μου είπε ότι θέλει να κάνει μια ταινία μαζί μου κι εγώ του απάντησα “αυτό θα ήταν υπέροχο, κύριε”. Kαι όντως, έναν χρόνο μετά, μου έστειλε το σενάριο του Ανθρώπου της Βροχής», κατέληξε ο Κρουζ.  

Θα θέλαμε πολύ να ήμασταν στο κοινό αυτής της συζήτησης, ειπώθηκαν κι άλλα ωραία. Όσο για τον «Άνθρωπο της Βροχής», τού έχουμε τέτοια αδυναμία, που ξεχνάμε ότι στα Όσκαρ εκείνης της χρονιάς κέρδισε τις «Επικίνδυνες Σχέσεις» - αν είναι ποτέ δυνατόν. Οφείλουμε να επισημάνουμε πάντως πως, αν και ο Χόφμαν έχει τον αβανταδόρικο ρόλο, η δυναμική μεταξύ τους δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει αν ο (νεαρός τότε, να θυμίσουμε) Κρουζ δεν διέθετε το ανάστημα για να σταθεί επάξια στο πλευρό ενός  τέτοιου ερμηνευτικού ογκόλιθου, και μάλιστα σε ρόλο στον οποίο καλείται να λειτουργήσει προστατευτικά προς εκείνον – άρα να φανεί πως έχει τα ηνία, το πάνω χέρι. Και, φυσικά, η σκηνή του «funny rain man» θα έχανε τη μισή δακρυγόνο λειτουργία της, αν ο επηρμένος και φαινομενικά αναίσθητος γιάπης του Κρουζ δεν σάστιζε με τρόπο που φανερώνει μια ριζική ανατροπή εντός του, δίχως να την «υπερδηλώνει».

Στο σημείο αυτό, να επισημάνουμε πως υπάρχει άνθρωπος στην ομάδα του cinemagazine που υποστηρίζει ότι η μεγάλη ερμηνεία της ταινίας είναι εκείνη του Κρουζ. Εμείς δεν θα τον φανερώσουμε, ας βγει μπροστά μόνος του, να το δηλώσει περήφανα.