Εδώ και μήνες κάμποσα μεγάλα ονόματα και εταιρείες πάλευαν για το IP, περισσότερα εντός.
Έχουν το ενδιαφέρουν τους αυτές οι δημοπρασίες δικαιωμάτων. Και για το «Πριόνι» χτυπήθηκαν παλικάρια: Τέιλορ Σέρινταν, Οζ Πέρκινς, Τζόρνταν Πιλ, μεταξύ άλλων, έκαναν το δικό τους pitch, με Neon, Universal και Netflix στο κόλπο μεταξύ των πολλών μνηστήρων. Κέρδισε ο JT Mollner («Strange Darling» και σενάριο «Long Walk») και η Α24. Ο Μόλνερ είναι σε συνεργασία με τον... Γκλεν Πάουελ ο οποίος είναι σε «ανεξακρίβωτο δημιουργικό» ρόλο μπλεγμένος στο πλάνο, αλλά λίαν εξακριβωμένα κάπου εδώ αρχίζει να εννοείται ως παίκτης στο σινάφι της βιομηχανίας.
Το 2022 η Legendary είχε βγάλει τον δικό της Δολοφόνο στο Netflix, με τα δικαιώματα τότε να επιστρέφουν στην Verve, στης οποίας τα μέλη υπάρχει και ο Κιμ Χένκελ, δίπλα στον Χούπερ από το 1974 με την ταινία, και έκτοτε πολλάκις προσπαθήσας να βγάλει λεφτά από το franchise με έργα που κατά βάση θα προτιμούσες να βρεθείς στο τσιγκέλι του Leatherface από το να ξαναδείς. Το Return του 1994 είναι το πιο διάσημο από αυτά, ίσως, και στο καστ του θα βρει κανείς κάποια Ρενέ Ζελβέγκερ και κάποιον Μάθιου ΜακΚόναχι.
Δεν είναι ότι έχουμε δυσπιστία στον κ Μόλνερ, ο υπογράφων αγνοεί και το «Strange Darling», είναι ότι η ταινία δεν ανασυστήνεται. Μπορεί κανείς πια να μην την βλέπει (πράγμα που δεν ισχύει), μπορεί πια κανείς να μην φρίττει, αφού πλέον ένα σημερινό ψωροδελτίο ειδήσεων έχει υλοποιήσει την προφητεία της ταινίας του 1974 (μιλώντας για την εγκυρότητα του είδους), αλλά η ταινία, για τους λιγοστούς που απέμειναν να βλέπουν έργα κάπως, δεν ανασυστήνεται.