Παιχνίδι, εξαπάτηση, αγώνας για επιβίωση και το παρελθόν που πάντα σε βρίσκει στη νέα ταινία του Έντουαρντ Μπέργκερ.
Βασισμένο στο μπεστ σέλερ του Λόρενς Όζμπορν από το 2014, το οποίο δεν απέτυχε να συγκεντρώσει και κάμποσες εξαιρετικες κριτικές (για να μην πούμε παραλληλισμούς με Γκρέιαμ Γκριν και Ντοστογιέφσκι που ίσως υπέρμετρα βλέπουμε να διαδίδονται), το νέο έργο του Έντουαρντ Μπέργκερ αναφύεται ως ένας από τους τίτλους που περιμένουμε και με το παραπάνω για φέτος και την φθινοπωρινή σεζόν που τώρα ξεκινά.
Ο Κόλιν Φάρελ κρατά τα γκέμια, η Τίλντα Σουίντον φέρνει άλλη αίγλη και το Netflix θα της δώσει δύο εβδομάδες στις αίθουσες προτού οδεύσει ενώπιον των καναπέδων μας στις 29 Οκτωβρίου. Νωρίτερα η ταινία που περιφρόνησε (για κάποιον αναιμικό λόγο) η Βενετία θα έχει την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ του Τορόντο ενώ θα περάσει και από το Φεστιβάλ της Ζυρίχης, όπου θα τιμηθεί και ο Φάρελ.
Υψηλές οι προσδοκίες, ας μην ξενάμε ότι ο Μπέργκερ στις δύο τελευταίες ταινίες του συγκέντρωσε 17 οσκαρικές υποψηφιότητες, καλή η πρώτη ύλη, σε πιένες ο πρωταγωνιστής, περίλαμπρο το setting των καζίνων στο Μακάο, κλασική η ιστορία του παρελθόντος που...pulls you back in, ενώ με φούριες προστίθεται στα υπέρ ότι την σεναριακή προσαρμογή έχει κάνει ο Ρόουαν Τζόφι που έρχεται περιστασιακά στο προσκήνιο αλλά συνήθως φέρνει μαζί του ωραία πράγματα - «Ο Αμερικάνος» του Κόρμπιν είναι το διαμάντι του στέμματος.
Απολαμβάνουμε την αναμονή: