9:52
6/2

Τι τίτλος! Ο Βέρνερ Χέρτσογκ επιστρέφει με το «Bucking Fastard»

Update

Και να που κάποια φιλμικά όνειρα γίνονται πραγματικότητα. Η ταινία για την οποία γράφαμε πριν από καιρό (το αρχικό κείμενο ακολουθεί το παρόν), είναι γεγονός και ταξιδεύει στις Κάννες και την Αγορά τους. Θα βρει αγοραστές, πολλούς μάλλον, και δεν αποκλείεται σύντομα να το δούμε κιόλας.

Στην ταινία συμπρωταγωνιστούν, για πρώτη φορά, οι αδελφές Κέιτ και Ρούνι Μάρα, στον ρόλο των αδελφών Χόλμπρουκ. Ντόμχολ Γκλίσον και Ορλάντο Μπλουμ συμπληρώνουν το καστ, με τον τελευταίο να είναι και αντικείμενο του ιδιότυπου πόθου και των δύο αδελφών. 

Κατά τον Χέρτσογκ η ταινία κλείνει μια τριλογία, «ένα οπερατικό τρίπτυχο», όπως το λέει, με δύο πρότερες ταινίες του, το «Φιτζκαράλντο» και το «Grizzly Man». Η δήλωση θα μπορούσε να είναι μόνο Χέρτσογκ: «Δεν μπορούμε να δούμε τον κόσμο όπως οι Τζιν και Τζόαν Χόλμπρουκ, αλλά μπορούμε να παρατηρήσουμε πώς αντιδρά ο κόσμος σε αυτές, μέσα από δίκες και Τύπο, μέσα από αυτούς που θέλουν να συμβάλλουν και από αυτούς που θέλουν να εκμεταλλευθούν, μέσα από τα μάτια κτηνών, και τιθασεμένων και άγριων, μέσα ακόμα και την ίδια τους την ηχώ από τον πυρήνα της γης.» Θεέ των σινεφίλ, προστάτευσε τον Βέρνερ τον Χέρτσογκ για πολλά-πολλά χρόνια ακόμα, τα 82 είναι λίγα, πολύ λίγα.

Η Κέιτ Μάρα δηλώνει λάτρις Χέρτσογκ ήδη από την εποχή του «Burden of Dreams», το σχέδιο έδειχνε «πολύ καλό για να είναι αληθινό» και «είναι προφανώς ιδεώδες για να είναι το πρώτο που θα έκανα με την αδελφή μου». «Νομίζω είναι τόσο σπάνιος και όμορφος, τόσο λαμπρός συγγραφέας και τόσο αληθινός και έντιμος και μοναδικός και παράξενος [...] Έγραψε και στις δυο μας ένα πανέμορφο γράμμα ζητώντας μας να συνεργαστούμε. [...] Ήταν τόσο τέλεια παρουσιασμένο, τόσο ιδιαίτερο το σενάριο - και παράξενο - που ήταν προφανές ότι έπρεπε να πούμε ναι.»

Συνεπαρμένη η Κέιτ Μάρα, πώς αλλιώς κιόλας. Η ταινία θα βρεθεί στην Αγορά των Καννών κι επειδή ενδέχεται κάποιοι να μην γνωρίζετε την απίθανη ιστορία των αδελφών Τσάπλιν (Χόλμπρουκ στην ταινία), προχωρήστε στο...

...Αρχικό μας άρθρο

Ίσως δεν έχετε ξανακούσει γι' αυτές. Υπό κανονικές συνθήκες θα έδιναν λαβή για κάποιο από τα 30+ έξοχα ντοκιμαντέρ του Βέρνερ Χέρτσογκ, καθώς όμως υπάρχουν ήδη δύο γι' αυτές («A Pair Of One», «The Twins»), είπε να το κάνει ταινία. Και φώναξε, σε ένα κρούσμα τέλειου κάστινγκ, τις αδελφές Mάρα να τις υποδυθούν.

Ποιες είναι;

Οι δίδυμες Φρέντα και Γκρέτα Τσάπλιν ήταν ένα ειδικό κοινωνικό, δημοσιογραφικό, ψυχιατρικό και δικαστικό φαινόμενο. Δίδυμες, με όχι ακριβώς αρμοστό μεγάλωμα, ανέπτυξαν σε κάποια φάση μια «ικανότητα» πλήρους συγχρονισμού, οπότε και άρχισαν να μιλάνε σύγχρονα, ακόμα και να βαδίζουν σύγχρονα, ζούσαν μόνες, ερμητικά, και σε κάποια φάση, εδώ μπαίνει η ιστορία μας, απέκτησαν μια σεξουαλική εμμονή με έναν φορτηγατζή που έμενε δίπλα τους, οπότε και αυτός μάλλον φρίκαρε κάποια στιγμή ο άνθρωπος και τις πήγε στο δικαστήριο για ασφαλιστικά. Εκεί αυτές συνέχιζαν να φωνάζουν σύγχρονα «είμαστε αθώες, είμαστε αθώες», είπαν επίσης και αυτό το τέλειο που δίνει τον τίτλο της ταινίας, πήραν έναν μήνα φυλακή και η ιστορία πέρασε σε πρωτοσέλιδα φυλλάδων.

Στο βιβλίο του «Every Man for Himself and God Against All», ο Χέρτσογκ (που τις συνάντησε βέβαια και τις δύο σε παλαιότερο χρόνο, όλους τους έχει συναντήσει ο Χέρτσογκ) μιλά για την περίπτωσή τους, την μόνη γνωστή μας τέτοιου συγχρονισμού σε δίδυμα. Τον έβαλαν στο σπίτι, τον καλωσόρισαν και τα είπαν, με εκείνες να μιλούν πάντοτε σύγχρονα σε λόγια και χειρονομίες. Ακόμα και σε ερωτήσεις που δεν είναι δυνατόν να περίμεναν, λέει ο Χέρτσογκ, απαντούσαν κατά τον ίδιο τρόπο.

Δεν χρειάζεται να επεκταθούμε για το τι υλικό και πόση καταλληλότητα για μια «ταινία Χέρτσογκ» υπάρχει εδώ, κυρίως γιατί με αυτόν στο τιμόνι ξέρεις ότι δεν θα πάρεις ένα φθηνό, επιφανειακό αξιοπερίεργο αλλά μια μελέτη που θα εξακτινώνεται προς κατευθύνσεις που μόνο κάποιος με τον προαναφερθέντα τίτλο βιβλίου ας πούμε θα έδινε. 

Είναι μεγάλη μας τιμή να ζούμε στην εποχή του Βέρνερ Χέρτσογκ, μεγάλο κρίμα επίσης που το μεγαλείο του δεν είναι ευρύτερα γνωστό. Έχει ολομόναχος, εξαιτίας αυτή της αβίαστης περιέργειας και τόλμης του, καταγράψει τόσο πολύπλευρα τον (άγνωστο) κόσμο που ζούμε.