Κρούσμα χολιγουντιανής λάμψης: Ο Τομ Κρουζ συναντά τον Μπραντ Πιτ στην λονδρέζικη πρεμιέρα του «F1»

Προδιαγεγραμμένο ήταν μάλλον μετά την ειδησεογραφία της περασμένης εβδομάδας, αλλά και πάλι ευχάριστο εντελώς. Ο Τομ Κρουζ έφτιαξε το πάρτι της εγγλέζικης πρεμιέρας του «F1» του Κοζίνσκι (με τον οποίον έχουν κάνει ήδη δυο ταινίες μαζί), συναντώντας τον πρωταγωνιστή της Μπραντ Πιτ στο κόκκινο χαλί. Είναι μια από τις ελάχιστες φορές που έχουν φωτογραφηθεί παρέα και οι περισσότερες κρατούν από την εποχή της συνεργασίας τους στην «Συνέντευξη Με Έναν Βρυκόλακα» του Νιλ Τζόρνταν, ήδη 31 χρόνια πριν. Αν υπήρχε μια βαρύτητα στην (όχι και πολύ παλιά) φημολογία ότι ο Πιτ δεν συμπαθεί καθόλου τον Κρουζ, είναι πια αέρας, όπως και τα περισσότερα ανάλογα άρθρα.

Η αλήθεια είναι ότι η φετινή κάπως αναιμική χρονιά για το βαρύ Χόλιγουντ - για την ώρα πάντα - στηρίζεται πάνω στις δύο ταινίες αυτών των αρχαίων, σχεδόν συνομήλικων τύπων (o Κρουζ βαστά από τις αρχές του '80, ο Πιτ από τα τέλη), χαρίζοντας στο 2025 έναν αέρα πραγματικής, αν όχι αναχρονιστικής, αίγλης με παραγωγές που αποτελούν αιχμή του χολιγουντιανού δόρατος. Αν και τα νούμερα δεν είναι επιπέδου υπερηρώων, αυτοί (και ειδικά ο Κρουζ βέβαια) ρίχνουν καμμιά 20αριά χρόνια στους τελευταίους και αμφιβάλλεις κατά πόσον το 2045 θα βλέπει κανείς ακόμα τα υπερηωικά σύμπαντα.

Ο Κοζίνσκι είπε ότι σχεδίαζε μια ταινία για το racing με τους δυο τους επικεφαλής - και να οδηγούν οι ίδιοι - μια ταινία που θα ήταν η εκδοχή του στο «Ford v Ferrari», το στούντιο όμως είδε κι άκουσε τον προϋπολογισμό και βρέθηκε μπρούμυτα. Καλώς, δεν μπορούμε εύκολα να φανταστούμε το κάστινγκ σε μια ταινία σαν κι αυτή που είδαμε με τους Κρίστιαν Μπέιλ και Ματ Ντέιμον τελικά. Ωστόσο, καθότι όσο και να σπας τα κοντέρ εμφανισιακά κανείς δεν γίνεται νεότερος, ας κάτσουν κάτω να βρουν μια ανάλογη των δύο τους ιδέα να τους συστεγάσει. Κι ας μην κρέμονται οι κώλοι τους από αεροπλάνα - που θα 'λεγε και ο φίλος μας ο Μπραντ.

Σε τρεις ημέρες ανοίγει το «F1» στις ΗΠΑ, σε δύο στην χώρα μας, ένα μεγάλο στοίχημα, όχι μόνο για τον Πιτ (που είναι άνετος - εκτός αν η ταινία αστοχήσει εντελώς, πράγμα αδύνατον) αλλά και για το Χόλιγουντ συνολικά.