«Το έπος των επών»: Πρώτες «εσωτερικές» εκτιμήσεις από τα γυρίσματα της «Οδύσσειας» του Νόλαν

Δεν υπάρχει η παραμικρή πρόθεση να ειπωθεί κακή κουβέντα για τον Κρίστοφερ Νόλαν και την «Οδύσσειά» του. Την περιμένουμε σαν ζεστό ψωμάκι σε κρύο και βροχερό χειμωνιάτικο ξημέρωμα. Άλλωστε όσα γράφουμε δεν αφορούν καν στην «Οδύσσεια» του Νόλαν. Είναι απλώς μια ήρεμη αντίδραση στην απέραντη μπουρδολογία που επιφυλάσσει για εμάς -κάθε μέρα- η έλλειψη ελάχιστου μέτρου στον δημόσιο λόγο.

Βγήκε τώρα ο Τζέιμς Νιούμαν, ο οποίος από τα credits του μια χαρά είναι ο άνθρωπος, και σε ένα podcast (που μπορεί ο Νόλαν να ικέτευσε να σβηστεί  - και, πάντως, σβήστηκε) ξεκίνησε το παραμιλητό για την ταινία. Ποια ταινία; Δεν έχουν καν ολοκληρωθεί τα γυρίσματα. Πρόσφατα η παραγωγή μετακόμισε στο Λος Άντζελες και το backlot της Universal για να κάνει το έτερο μισό των στουντιακών γυρισμάτων. Ωστόσο ο Νιούμαν βγήκε και ξεκίνησε το λιβάνισμα:

«Ποτέ δεν θα κάνουν ταινία σαν κι αυτή ξανά. Νομίζω θα είναι το έπος των επών. Θα είναι ο Νόλαν στα καλύτερά του. Κανένα όριο. Πολεμά μια μάχη στην οποία άλλοι δεν μπαίνουν καν. Μας έφεραν φωτογραφίες από το ρεπεράζ και είναι από όλη την Ευρώπη γιατί το ταξίδι του Οδυσσέα είναι ακραίο, είναι κάτι σε 10 χρόνια μακρύ.» Θέλω να πω τι να σώσεις στη μετάφραση. Ο άνθρωπος είναι για τηλεπαιχνίδι γνώσεων, να τον ρωτήσεις ποιος είναι ο Ντέιβιντ Λιν και να ψάχνει τα σέντερ μπακ της Τότεναμ.

Συνεχίζει: «Βρήκαν τοποθεσίες και ο Νόλαν έλεγε ΄οκ σε αυτό το σπήλαιο έχει γυρίσει κανένας ποτέ;' όχι έλεγε ο ντόπιος, 'οκέι θα γυρίσουμε εδώ'. Μιλάμε για ανέγγιχτο μέρος. Θέλει να είναι ο πρώτος που θα το κάνει, θέλει να αισθανθεί το ότι κανείς δεν έχει ξαναπατήσει σε αυτό το έδαφος. Και κάθε τοποθεσία είναι περπάτημα. Είναι ένα κάστρο, νομίζω το σπίτι του Οδυσσέα, αλλά είναι πάνω σε ένα λόφο και είναι δυο χιλιόμετρα περπάτημα.»

Σβήστε το podcast πάραυτα, αφαιρέστε του την άδεια να μιλάει σε συνεντεύξεις, καλύτερα να μας τρέχουν για αυταρχικότητα στα σόσιαλ. Μόνο κασκάντες.

Στα κάπως σοβαρότερα, η ταινία των 250 εκατομμυρίων αποτελεί προφανώς ένα μεγάλο στοίχημα για τον Νόλαν, αν μη τι άλλο γιατί καταπιάνεται με ένα θεόρατο κείμενο που αποτελεί μια βάση (και) του αφηγηματικού σινεμά που ο Νόλαν υπηρετεί περιπαθώς. Για λογαριασμό της παραγωγής έχουν φτιαχτεί ειδικές state of the art κάμερες ΙΜΑΧ, τις οποίες ο Χόιτ Βαν Χόιτεμα ξέρει να χρησιμοποιήσει καλύτερα από τους περισσότερους DP στη δουλειά σήμερα.

Αλλά, αλήθεια, όταν έχουν υπάρξει έπη που γυρίζονταν χρόνια, που οι δημιουργοί τους περίμεναν εβδομάδες τον καιρό να αλλάξει, που είχαν εκατοντάδες χιλιάδες κομπάρσους, που πέθαινε κι αρρώσταινε κόσμος από τις κακουχίες, που, τελικά, τις έβλεπες στην αίθουσα και ήταν όλα πρωτόφαντα, δεν χρειάζονται παμπλίσιτις αστειοτήτων. Είναι και λίγο υβριστικό. Ας είναι πρώτα μια καλή ταινία, μια αντάξια ταινία και μετά στο μεγαλείο της οι πρώτοι που θα πανηγυρίσουμε θα είμαστε.