8:59
20/8

«Οι 100 καλύτερες ταινίες της δεκαετίας του '70», σύμφωνα με το IndieWire

Από μια πλευρά είναι κάπως άδικο. Η λίστα είναι πληθωρική, ενήμερη, ακόμα και «ορθή» στην (δικαιωματική) επαναφορά πανάξιων τίτλων στο προσκήνιο. Το πρόβλημα είναι ο φθηνά επαγγελματικός αναθεωρητισμός που εν τέλει αναδεικνύει περισσότερο ψυχικά προβλήματα μιας ασθμαίνουσας επαγγελματικής κάστας, εκπέμποντας έναν ναρκισσισμό, μια αυτοϊκανοποίηση (αστήριχτη έξω από λίγο θόρυβο ωρών και μια ντουζίνα λάικ) και μια ολίγον χαμερπή υποδούλωση σε (δήθεν) προοδευτικούς παιάνες ξαναγραψίματος (μιας) Ιστορίας. 

Θα μου πεις τα λες όλ' αυτά επειδή έβαλαν στο Νο. 1 το «All That Jazz» και στο Νο. 2 το «120 Μέρες στα Σόδομα»; Ασφαλώς όχι. (Είναι αρκετά ιλαρό το φαινόμενο, πάντως, και από μόνο του.) Υπάρχουν όμως και άλλα πολλά που θα ήταν τετριμμένο να αναφερθούν, καθώς εν τέλει δεν διαφέρουν από τα μυριάδες που γράφονται σε αυτές τις περιπτώσεις και τα οποία μασκαρεύουν το πρόβλημα: Οι λίστες αυτές έχουν ποταπά κίνητρα, δημοσιεύονται με μια επιδερμικότητα που αποκαλύπτει το αβαρές τους, συνοδεύονται από αδύναμα κείμενα που δεν δικαιολογούν παρουσία και θέση, αποτυγχάνουν κάθε σοβαρό τσεκ απ ως προς την δομή και την στόχευσή τους. Στόχευση που τελικά δεν είναι άλλη, είπαμε, από μια πρόχειρη συμβολή στην αναγνωσιμότητα του μέσου που τις εκπονεί. Φοβάται κανείς, ακόμα χειρότερα, ότι με την ταχύτητα και το φαινομενικό πάθος με το οποίο τα ειδικά ΜΜΕ θέλουν να κατευθύνουν την Ιστορία που εξυπηρετούν (όπως όλοι άλλωστε), οι λίστες ίσως χάνουν και την στοιχειωδέστερη λειουργία τους. Δεν προτρέπουν σε νέες προβολές, αντίθετα λιμνάζουν στην σοσιομιντιακή παπαρολογία, υποβιβάζουν ακόμα περισσότερο τον δημόσιο διάλογο για κάτι που συνηθίζαμε να αποκαλούμε Τέχνη (ή έστω Ψυχαγωγία) και «απλά» στρέφουν την κουβέντα από τις δημιουργίες στους συντάκτες των εκατέρωθεν σχολίων.

Α κι ένα τελευταίο που ωφέλιμο ίσως είναι να σημειωθεί ξανά. Δεν είναι ντροπή στην ιεραρχία του νοήματος των λέξεων να αντιληφθούμε ότι άλλο η αρέσκεια και η προτίμηση και άλλο η αντικειμενικότητα. Στην αρέσκεια δεν χρειάζεται (και δεν υπάρχει) αντικειμενικότητα. Δεν είναι λιγότερο αξιοσημείωτο ότι μια ταινία προτιμάται από ένα σύνολο ανθρώπων - για λόγους που πρέπει πάντως να σημειώνονται μιας και ένα παιχνίδι αλληλεπίδρασης είναι αυτό που γεννά τις ιεραρχίες. Όμως το «καλύτερο» χρειάζεται επιχειρήματα αντιληπτά από τον καθένα ενδιαφερόμενο - έστω και αν «δεν είναι του γούστου του». Κι επειδή όλη αυτή η εμποροπανήγυρη του «καλύτερου» δεν προδίδει και πολλά παραπάνω από την νεύρωσή μας να έχουμε δίκιο, δεν θα ήταν κακή ιδέα να αλλάξουμε συλλήβδην την λογική μας και να προτείνουμε ταινίες που μας αρέσουν, να γράφουμε γιατί μας αρέσουν και να αφήσουμε «τα καλύτερα» για τον Χρόνο και τις ανθεκτικές απόψεις του. Άλλωστε, ανέκαθεν, ήταν οι προτιμήσεις μας που όρθωναν την σπονδυλική στήλη των ιστοριών που παλεύουν -και καταφέρνουν- την όποια επικράτηση.

1. “All that Jazz” (Bob Fosse)
2 “Saló”(Pier Paolo Pasolini)
3 “Jeanne Dielman” (Chantal Akerman)
4 “The Godfather” (Francis Ford Coppola)
5. “The Godfather Part II” (Francis Ford Coppola)

31. “The Conformist” (Bernardo Bertolucci)
32. “Phantom of the Paradise” (Brian De Palma)
33. “Chess of the Wind” (Mohammad Reza Aslani)
34. “Picnic at Hanging Rock” (Peter Weir)
35 “Celine and Julie Go Boating” (Jacques Rivette)
36 “Jaws” (Steven Spielberg)
37. “West Indies” (Med Hondo)
38. “Dawn of the Dead” (George Romero)
39. “Cries and Whispers” (Ingmar Bergman)
40. “Discreet Charm of the Bourgeoisie” (Luis Buñuel, 1972)

41. “Suspiria” (Dario Argento)
42. “Chronicle of the Years of Fire” (Mohammed Lakhdar-Hamina)
43. “The Outlaw Josey Wales” (Clint Eastwood)
44. “Duelle” (Jacques Rivette)
45. “The Conversation” (Francis Ford Coppola)
46. “Gimme Shelter” (David & Albert Maysles)
47. “How Tasty Was My Little Frenchman” (Nelson Pereira dos Santos)
48. “Sweet Sweetback’s Badass Song” (Melvin van Peebles)
49. “The Exorcist” (William Friedkin)
50. “The Tree of Wooden Clogs” (Ermanno Olmi)

51. “Star Wars” (George Lucas, 1977)
52 “Mikey and Nicky” (Elaine May)
53. “Not a Pretty Picture” (Martha Coolidge)
54. “Harlan County, USA” (Barbara Kopple)
55. “Eraserhead” (David Lynch)
56. “Five Easy Pieces” (Bob Rafelson)
57. “Manhattan” (Woody Allen)
58. “All the President’s Men” (Alan Pakula)
59. “Welfare” (Frederick Wiseman)
60. “Pakeezah” (Kamal Amrohi)

61. “A Touch of Zen” (King Hu)
62. “Sorcerer” (William Friedkin)
63. “News from Home” (Chantal Akerman)
64. “Alice Doesn’t Live Here Anymore” (Martin Scorsese)
65. “Stalker” (Andrei Tarkovsky)
66. “Ganja & Hess” (Bill Gunn)
67. “Seven Beauties” (Lina Wertmüller)
68. “Chilly Scenes of Winter” (Joan Micklin Silver)
69. “Lady Snowblood” (Toshiya Fujita)
70. “Klute” (Alan Pakula)

71. “The Devils” (Ken Russell)
72. “The Castle of Cagliostro” (Hayao Miyazaki)
73. “Girlfriends” (Claudia Weill)
74 “The Harder They Come” (Perry Henzell)
75. “Deep End” (Jerzy Skolimowski)
76. “The Castle of Purity” (Arturo Ripstein)
77. “Gates of Heaven” (Errol Morris)
78. “Ali: Fear Eats the Soul” (Rainer Werner Fassbinder)
79. “Claire’s Knee” (dir. Eric Rohmer, 1970)
80. “Ceddo” (Ousmane Sembene)

81. “Heroes of the East” (Lau Kar-Leung)
82. “The Heartbreak Kid” (Elaine May)
83. “Canoa: A Shameful Memory” (Felipe Cazals)
84. “Death in Venice” (Luchino Visconti)
85. “Dersu Uzala” (Akira Kurosawa)
86. “General Idi Amin Dada” (Barbet Schroeder)
87. “This Transient Life” (Akio Jissoji)
88. “Walkabout” (Nicolas Roeg)
89. “Dog Day Afternoon” (Sidney Lumet)
90. “Four Nights of a Dreamer” (Robert Bresson)

91. “Scarecrow” (Jerry Schatzberg)
92. “Belladonna of Sadness” (dir. Eiichi Yamamoto, 1973)
93. “Manila in the Claws of Light” (Lino Brocka)
94. “Grin Without a Cat” (Chris Marker)
95. “O Lucky Man!” (Lindsay Anderson)
96. “From the Clouds to the Resistance” (Straub & Huillet)
97. “An Unmarried Woman” (Paul Mazursky)
98. “Jeremiah Johnson” (Sydney Pollack)
99. “One Sings, the Other Doesn’t” (Agnès Varda)
100. “The Sugarland Express” (Steven Spielberg)