Άκυρο το VOD του «Megalopolis», ο Κόπολα «τρέχει» την Apple και θέλει να βγάλει «weirder cut» τα Χριστούγεννα!

Μάλλον και τα τρία. Και είναι τόσο ωραίο όλο αυτό.

Ας το δούμε αυτό που κάνει ο μεγαλειότατος, ας το πάρουμε μια φωτογραφία, ποιος ξέρει πότε ξανά κάποιος/κάποια/κάποιο θα μας χαρίσει τέτοια επαναστατική ευχαρίστηση.

Που έγκειται η ευχαρίστηση; Στο ότι στο θέατρο των golden boys του σινεμά, των άσχετων γραφειοκρατών χαρτογιακάδων που έχουν ανάλαβει το τρελάδικο του Χόλιγουντ (και το έχουν οδηγήσει στα χείλη και του καλλιτεχνικού και του εμπορικού γκρεμού), έρχεται ένας 85χρονος, φτιάχνει μια ταινία με δικά του λεφτά, είναι ιδιοκτήτης της εργασίας του δηλαδή, αποτυγχάνει παταγωδώς (εμπορικά) και παρότι ένας άλλος (ή μια δειλή βιομηχανία) θα είχαν βάλει την ουρά στα σκέλια προσπαθώντας να ξεχάσουν τι συνέβη μόλις, αυτός συνεχίζει να ζει σε έναν κόσμο που μπορεί διαχειριστεί το έργο του όπως του καπνίσει. 

Τώρα λοιπόν, αφού έχει τόσες φορές δηλωθεί υπέρμαχος του τι έφτιαξε, αφού έχει ακυρώσει κάθε σχέδιο οικιακής ψυχαγώγησης με την ταινία του, αφού την έχει πάρει παραμάσχαλα και κλείνει ραντεβού σε κατάμεστες αίθουσες των ΗΠΑ όπου και την προβάλλει, τώρα έχει και ένα ακόμα πιο τρελό cut της ταινίας του έτοιμο (είναι άραγε έτοιμο;) και ζητά να το ξαναβγάλει στις αίθουσες και μάλιστα στις γιορτές!

Θα μου πεις είναι παλαβός ο άνθρωπος. Θα μου πεις το έχει χάσει από καιρό. Μου έχεις ήδη πει ότι αυτό που κάνει με τα νέα cut των ταινιών του είναι κάτι που σηκώνει συζήτηση. Και βέβαια η απάντηση είναι ότι ο Κόπολα ποτέ δεν ήταν σώφρων με τα μέτρα της καθημερινότητάς μας. Και βέβαια η απάντηση είναι ότι κάποτε υπήρχε μια βροντερή μειοψηφία που πίστευε στην σημασία του να μην είσαι σώφρων όταν δημιουργείς. Και βέβαια η απάντηση είναι ότι ο καλλιτέχνης τραβά τον δρόμο του, πάει μπροστά σαν τον αυλητή του παραμυθιού και όποιος θέλει να έρθει, έρχεται. Τέχνη είναι, η ζωή αλλιώς είναι, δεν υπάρχει λόγος φανατισμού, κάποιοι τα καταφέρνουν καλύτερα στη ζωή τους ανήκοντας σε αυτό το εκκλησίασμα. Αυτό τους δίνει τις απαντήσεις που χρειάζονται.

Πρόσθετα στα παραπάνω ο Κόπολα σκαρώνει και ένα τέρμα διασκεδαστικό χουνέρι (γνωστό και σαν κουτσουκέλα) σε αυτούς που θέλουν να τακτοποιήσουν το έργο του στην κανονική οδό. (Εδώ είναι η Apple TV, «αυτοί».) Έπιασε λοιπόν η εν λόγω επιχείρηση θεάματος και αποφάσισε ότι το «Megalopolis» βγαίνει σε video on demand την περασμένη Πέμπτη. Σήμερα είναι Τετάρτη. Και δεν έχει  βγει στο streaming. Τι συνέβη;

Ο Κόπολα τους γλεντά. Ακύρωσε κάθε ψηφιακό πλάνο τελευταία στιγμή (εγώ λέω ότι το έκανε επίτηδες τελευταία στιγμή, η ρεβάνς είναι πιο γλυκιά έτσι) γιατί σχεδιάζει, ή απλά επιθυμεί, νέα έξοδο της ταινίας στις αίθουσες με το πιο αλλόκοτο cut για το οποίo σας έχουμε γράψει και προηγούμενα. Kαι την λογαριάζει ακόμα και για την εορταστική περίοδο που έρχεται!

Κάθε λογική λέει ότι ο Κόπολα θα την πατήσει με αυτά που κάνει, θα εξοστρακιστεί από τους χαρτογιακάδες, θα καταστεί παρίας του Χόλιγουντ εκδοχής 21ου αιώνα. Το πιο πιθανό είναι ότι το ξέρει. Και δεν δίνει δεκαράκι. Πιθανόν γιατί δεν του έμεινε κιόλας - τρόπος του λέγειν, υπάρχουν οι αμπελώνες. Και ενώ αυτό σημαίνει ότι «επόμενη ταινία Κόπολα» είναι μάλλον όνειρο θερινής νυκτός, κάτι μέσα μας, όχι σε όλους, δεν το βρίσκουν όλοι έξοχο όλο αυτό, λέει ότι τέτοια επικράτηση του παιγνιώδους της δημιουργικής διάνοιας απέναντι στον υλικό καθωσπρεπισμό των έχοντων και κατέχοντων, δύσκολα θα δούμε ξανά σε αυτές τις διαστάσεις.