Ο Μάικλ Ντάγκλας θεωρεί ότι δύσκολα θα ξαναγυρίσει μπροστά στον φακό

Ο Μάικλ Ντάγκλας υπήρξε βασικό κομμάτι της χολιγουντιανής μηχανής στην τελευταία (μέχρι σήμερα) περίοδο ακμής της. Πρωτοεμφανίστηκε μπροστά στον φακό στα μέσα της δεκαετίας του '60, ήταν παραγωγός (και πήρε το πρώτο Όσκαρ του) για τη «Φωλιά του Κούκου» στα μέσα του '70, και από τα μέσα του '80 και για περίπου μια 15ετία υπήρξε ένας από τους πιο εμπορικούς σταρ της βιομηχανίας. Εκτός αυτών είναι και από «βασιλική» γραμμή αίματος στην Μέκκα του σινεμά, όντας βέβαια γιος του Κερκ Ντάγκλας, επίσης μιας από τις πιο ιστορικές προσωπικότητες του Χόλιγουντ ιδίως στις δεκαετίες του '50 και '60. 

Με άλλα λόγια, η ανακοίνωση μιας απόσυρσης από τον Μάικλ Ντάγκλας είναι γεγονός συγκινητικό. Στα 80 του βρέθηκε στο φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι για να παραλάβει ένα βραβείο συνεισφοράς και να παρουσιάσει την 50ετή αποκατάσταση της «Φωλιάς του Κούκου»: «Συνειδητοποίησα πως έπρεπε να σταματήσω. Εργάστηκα μάλλον σκληρά τα τελευταία 60 χρόνια και δεν θα ήθελα να πέσω κάτω σε ένα κινηματογραφικό πλατώ. Δεν έχω στ' αλήθεια πλάνα επιστροφής.» (Εμείς βλέπουμε κάποια «προσεχώς» στο imdb, μάλλον δεν έχουν επικαιροποιηθεί τα στοιχεία.)

Μιλώντας για την ταινία της οποίας τον εορτασμό συνέδραμε στο φεστιβάλ, ο Ντάγκλας έξυσε...πληγή αναφέροντας την οσκαρική πεντάδα του 1976 (Η Φωλιά του Κούκου, Τα Σαγόνια του Καρχαρία, Μπάρι Λίντον, Σκυλίσια Μέρα, Νάσβιλ) και δικαίως ο άνθρωπος αναρωτήθηκε αν έχουμε δει στα τελευταία 20 χρόνια κάτι ανάλογο στις επιλογές της Ακαδημίας - και την παραγωγή της βιομηχανίας. Όχι.

Υπόκλιση σε έναν σοβαρό επαγγελματία και έναν πολύ καλύτερο απ' ότι του αναγνωρίζεται ηθοποιό, το όνομά του φέρνει στο νου ωραίες εποχές. Μακάρι να είναι υγιής, να παραμένει «ευτυχής σύζυγος», όπως είπε, «στο σπίτι», κι αν έρθει κανένα καλό σχέδιο-πρόταση, ας μην το περιφρονήσει.