Ένα άρθρο στο IndieWire και ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ διαθέσιμο στο YouTube μάς γυρνούν πίσω σε μια εποχή που αυτή η ταινία του Τιμ Μπέρτον μπορεί και να ήταν το μεγαλύτερο υπερηρωικό σχέδιο που δεν έγινε ποτέ.
Σε ένα υπόστεγο της Αεροπορίας στεγάζεται η αρχαιότητα ενός στούντιο. Όχι όποιου-όποιου (αν και κανένα από τα majors δεν είναι τέτοιο), αλλά της Warner Bros. Και όπως πολύ σωστά λέει ο συντάκτης του άρθρου του IW, που κάποτε το επισκέφθηκε, μοιάζει το υπόστεγο-αποθήκη στο τέλος του 1ου Ιντιάνα Τζόουνς. Μέσα του υπάρχουν κειμήλια μιας απίστευτης ιστορίας 102 χρόνων, αντικείμενα από παραγωγές που σφράγισαν - ή δεν συνέβησαν ποτέ.
Και ένα τέτοιο είναι μια στολή, ξεθωριασμένου κόκκινου και μπλε, στο στύλ των grunge '90. Και είναι η στολή που ίσα που πρόλαβε να φορέσει για κάποιο δοκιμαστικό ο Νίκολας Κέιτζ (ακόμα τότε σε μια μόλις μετα-οσκαρική αίγλη) για το «Superman Lives» του Τιμ Μπέρτον. Μιας ταινίας που δεν έγινε ποτέ.
Περί της παραγωγής αυτής υπάρχει ένα ντοκιμαντέρ που εσωκλείει πυρηνική fan ενέργεια (και fun επίσης). Είναι φτιαγμένο από τον μακαρίτη πια Τζον Σνεπ και λέγεται «The Death of Superman Lives: What Happened?». Η ταινία υπάρχει στο yt, υπάρχει και στο τέλος του άρθρου μας και είναι μια φανταστική επίσκεψη στο μουσείο μιας ταινίας που δεν έγινε ποτέ. Απόντος μόνο του Κέιτζ - που πρέπει ακόνα να ενοχλείται από αυτή την ανάμνηση - το ντοκιμαντέρ έχει τον Μπέρτον, έχει την Κόλιν Άτγουντ (την μέγιστη ενδυματολόγο), έχει βέβαια και τον Κέβιν Σμιθ, αυτόν τον θεόμουρλο φαν που είχε υπογράψει και ένα πρώτο προσχέδιο του σεναρίου της ταινίας.
Αξίζει να το δείτε, αν μη τι άλλο γιατί μεταφέρει την κάψα και τον καημό πραγματικών δημιουργών που τρώνε σοβαρά πολύ χρόνο και δαπανούν σοβαρά πολλή ενέργεια για να προετοιμάσουν κάτι που έρχεται απλά κι ωραία μια μέρα ένας παραγωγός και κατεβάζει τον γενικό.
Ιδού: