Στίβεν Κινγκ και... 13! Οι καλύτερες κινηματογραφικές αναγνώσεις των βιβλίων του - αφιερωματα , photo gallery || cinemagazine.gr
ΒΡΙΣΚΕΣΤΕ ΕΔΩ: ΑΡΧΙΚΗ / ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ / PHOTO GALLERY
10:56
7/11

Στίβεν Κινγκ και... 13! Οι καλύτερες κινηματογραφικές αναγνώσεις των βιβλίων του

«Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ» (The Shawshank Redemption, 1994) του Φρανκ Ντάραμποντ  Άμεμπτη αίσθηση του storytelling, καλή πρώτη ύλη και μια εντελώς απρόβλεπτη νότα, έφτιαξαν μια ταινία που ατύχ
«Τελευταία Έξοδος: Ρίτα Χέιγουορθ» (The Shawshank Redemption, 1994) του Φρανκ Ντάραμποντ

Άμεμπτη αίσθηση του storytelling, καλή πρώτη ύλη και μια εντελώς απρόβλεπτη νότα, έφτιαξαν μια ταινία που ατύχησε εισπρακτικά αλλά συν τω χρόνω κατέλαβε ραγδαία την συλλογική συνείδηση. Εκείνων που ξέρουν να απολαμβάνουν μια ωραία αφήγηση κι ένα ιδανικό twist, που έχει εσαεί στρογγυλοκαθήσει στη λίγκα των πιο εμπνευστικών στιγμών του σινεμά. Τέλειο και, δυστυχώς, ενδεικτικό μιας σκηνοθετικής ρότας που αραιότατα ακολουθείται πλέον. Η.Δ.

Ο «Δόκτωρ Ύπνος» είναι στις αίθουσες (διαβάστε τη γνώμη μας εδώ) και τι πιο αρμόζον από μια αναδρομή σε 13 από τις πιο κλασικές στιγμές ενός συγγραφέα που το σινεμά του πάει πολύ.

Από τους Γιάννη Βασιλείου, Πάνο Γκένα, Ηλία Δημόπουλο, Λουκά Κατσίκα, Νεκτάριο Σάκκα

 

Με 300+ μεταφορές στο σινεμά, πάμπολλων από τα 61 βιβλία του και των πάνω από 200 διηγημάτων του, ο Στίβεν Κινγκ είναι με διαφορά ο μοντέρνος...Βασιλιάς του Φανταστικού στον κόσμο του θεάματος. Έχει απολαύσει τιμές αλλά και μύδρους, έχει πάρει αναρίθμητα λογοτεχνικά βραβεία, οι ταινίες βασισμένες στη δουλειά του έχουν κατοικήσει σε όλο το φάσμα από το αριστούργημα μέχρι την προχειροδουλειά. Όλα τους κατοπτρίζουν μια δημοφιλία συναρπαστική και αδιάπτωτη για περίπου 50 χρόνια, όλα τους φανερώνουν την κοσμογονία του Φανταστικού (αλλά όχι αποκλειστικά) που διέπεται από μια μοναδική ανάγνωση σύγκρουσης της αμερικανικής ιδιοσυγκρασίας με το θρησκευτικό, την καλλιτεχνική οντολογία και τις κατεστημένες αξίες.

Διαλέξαμε για σας 13 (...) τίτλους μιας εργογραφίας που, χαρακτηρίζοντας σταθερά το σύγχρονο αμερικανικό σινεμά, κοσμεί την ψυχό- και κοινωνιο-παθολογία του έργου του αποτελώντας ταυτόχρονο μείζονα ή ελάσσονα ορόσημα μιας παραγωγής.