Πιγκουίνος («Ο Μπάτμαν Επιστρέφει», 1992)
Στη δεύτερη ταινία που γύρισε ο Μπέρτον πάνω στις κομιξίστικες περιπέτειες του Ανθρώπου-Νυχτερίδα, ο Πιγκουίνος (Ντάνι ΝτεΒίτο) αποτελεί τη φριχτή νέμεση του Μπάτμαν, την ίδια στιγμή πρόκειται ωστόσο ξεκάθαρα για τον πιο κατάφωρα θλιμμένο χαρακτήρα της μπαρτονικής πινακοθήκης περιθωριακών αντί-ηρώων. Παραμορφωμένος και εγκαταλελειμμένος από τους γονείς του, μεγαλώνει στους βρωμερούς υπονόμους του Γκόθαμ Σίτι, ορκισμένος να πάρει εκδίκηση για όλη την ανθρώπινη περιφρόνηση που γνώρισε στη ζωή του. Το καταθλιπτικό βιογραφικό του σχεδόν δικαιολογεί τα καταστροφικά του σχέδια, και, σίγουρα, (μαζί με την ντομινατρίξ Catwoman της Μισέλ Φάιφερ) αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ότι κάποιες φορές οι κακοί είναι πολύ πιο συναρπαστικοί χαρακτήρες από τους ξενέρωτους καλούς.